Zondag: prima geslapen, laat ontbijtje genomen, pas om half 10. Om te beginnen krijg ik een megagroot bord met fruit: watermeloen, appel, ananas, banaan, papaya en dragonfruit. En bloemetjeswater. Dat is al een ontbijt op zich! Toch ook nog maar een panini besteld met kip, groente en gesmolten Goudse kaas. En heerlijke latte. Ik kan mijn lunch wel overslaan.

Bij het ontbijt zitten 3 vaders met hun kinderen: Nederlandse expats. Dat is echt heel gek om te horen na ruim 3 weken Engels en Thai. En ook hun kinderen switchen heel makkelijk in hun praten van Engels naar Nederlands en andersom.

Volgens het weerbericht is er vanaf 12.00 uur minder regen. Ik ga toch gewoon langs het strand lopen, gewapend met een paraplu. Node en Indy doen mijn was, yes! Op zijn Thais (zonder droger) en dus duurt het 48 uur voordat ik het weer terug heb. Prima, ik heb de tijd, toch?

Tripjes bekeken, ik wilde graag naar de Erawan watervallen en met de trein over de Birma spoorlijn. Maar boeken lukt niet omdat ik alleen ben en je vanaf 2 personen pas kunt boeken. Das balen!!

Inmiddels zit ik nu toch al 3 uurtjes op het strand! Paraplu in mijn tas.Ben eerst naar Kao Takiab gelopen. Waar -tig apen wonen maar daar heb ik niet zo’n zin in (deze zijn vervelend!) dus alleen wat foto’s gemaakt van de staande Buddha. Stuk teruggelopen, plekje uitgezocht en lekker verder gelezen in mijn boek: Little Daughter van Zoya Phan. Waargebeurd verhaal van Zoya Phan, die opgroeit in een Karen Hill dorp in Birma. Tot haar 14e heeft ze een gelukkige jeugd in het regenwoud. Dan valt het Birmese leger haar dorp aan en vlucht ze naar een Thais vluchtelingenkamp (zo is ook mijn Karen bergstam in Thailand terechtgekomen en ze worden nog steeds beschouwd als vluchtelingen, ook al wonen ze er al meer dan 40 jaar). Het is een slimme meid en ze krijgt de kans om met een scholarship te studeren in Bangkok. In 2004 vlucht ze naar de UK en vraagt asiel aan. Daar wordt ze tijdens een ‘free Birma march” geïnterviewd door de BBC en wordt ze het gezicht van de onderdrukte Karen bergstammen.Wat een mazzel dat ik juist dit boek tegenkom in de boekenkast van mijn B&B! Heb een week om het uit te lezen! Dat lukt wel nu mijn tripjes in het water dreigen te vallen.......

Ben nu nog aan het lezen over haar jeugd waarbij ik een heleboel dingen kan plaatsen over het leven van “mijn” Karen Hill kinderen.

En om half 5 weer terug in mijn cafeetje! Waar ik uitbundig wordt begroet door de huishondjes! Dat is altijd leuk thuiskomen. Wat een lekker eten hebben ze daar! Node heeft al door dat ik steeds iets anders bestel: ik wil alles proeven!!

Net lekker zitten kletsen. Node heeft wel ideeën over wat ik kan bezoeken en hoe. Privé driver is een goede optie om in 1 dag 2 nationale parken te bezoeken. Kunst is dan wel om een goede dag uit te kiezen met zo weinig mogelijk regen, zegt hij. En hij gaat morgen even praten met Nederlandse vrienden of zij wellicht ergens naar toe zouden willen en of ik dan mee mag.......

Indy komt me net 60 euro brengen die de cleaning lady in mijn kleren heeft gevonden. Nou ja zeg! Ik heb alles 2x nagekeken!!!

Ze gaan zelf vanavond naar de Night Market en woensdag naar Pala U waterval. Ik mag ook gerust met hen mee, maar ik ben op beide plekken al geweest.

En al helemaal geweldig: ik mag de keuken gebruiken als ze weg zijn, om thee te maken of drinken te pakken. En als ik zat ben van mijn kamer (als hij gaat vervelen, zegt Node) mag ik verhuizen naar een andere kamer. Het is toch geweldig!

Indy en Node zijn vertrokken op hun scooter, ik heb hier het rijk alleen. Beide hondjes bewaken het huis, het café en mij! Ze laten de boel ook gewoon open, wat een vertrouwen.... mooi!

Ben weer heel benieuwd wat deze week me gaat brengen........!