Woensdag: regen, regen, regen! Oh ja, ik was hier in het regenseizoen........ zo blij met mijn bergschoenen hier en zelfs dan ga ik af en toe bijna onderuit.

Tijdens ons ontbijt brengen de grote de kleintjes onder een paraplu naar het toilet. Dat levert weer een mooi plaatje op! Een heleboel kleintjes onder een paraplu.

Het toilet voor hen is echt aan de andere kant van het schoolterrein. Dat is natuurlijk niet praktisch... maar gewoon hoe het is.

Gister net iets gedeeld over de haren van de meiden. Vandaag ontdekt dat we de luizenmoeders ook gewoon af kunnen schaffen. Je kunt namelijk ook gewoon tijdens de les met je luizenkam door je haren gaan en de luizen dooddrukken op je schrift. Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan!

Constantin herinnert zich ineens dat hij wel Engelse liedjes kent. Heb het hem gisteren gevraagd omdat hij vanaf de kleuterschool al Engels heeft als vak. Toen zei hij dat hij ze niet meer wist maar vanmorgen schoot hem ineens iets te binnen omdat we in 1th grade iets met Hello moesten doen. Heb echt een superleuk filmpje van hem! Wat een schattig spontaan open joch van 19! Heb hem eerst gefilmd en daarna lekker meegedaan met de liedjes die ik ook gewoon blijk te kennen..........”if your happy and you know it, clap your hands”.

En vervolgens blijkt Poo ook een aantal Engelse leerliedjes te kennen! Leuk, even lekker zingen met zijn allen.

Overigens: het Engels van Constantin heeft een vreselijke Duitse tongval (slissen) én hij heeft altijd zoveel lol dat hij ontzettend slecht is te verstaan. Ik moet heel erg mijn best doen om te horen wat hij zegt. Maar hij is zo enthousiast en heeft leuke ideëen wat lesgeven betreft dat het hem is vergeven.

In 3th grade leren we hun stamboom. Coördinator Poo wil weten hoe mijn familie eruit ziet en vertelt dan dat haar ouders uit elkaar zijn. Terwijl zij aan het studeren was in Ayutthaya is haar moeder weggegaan. Ze weet niet waarom en ook niet waar ze is. Ze heeft geen contact. Ik kan zien dat ze er erg verdrietig over is. Ze mist haar moeder ontzettend..... en haar vader drinkt veel alcohol, zegt ze. But...... i’m strong! En dat is ze zeker! Wat een leuke vrolijke positieve meid! Af en toe krijg ik een dikke knuffel, mag hoor!

En ik heb Durian gegeten!! Fruit wat ongelofelijk stinkt en dus blijf je er liever vanaf........ maar toch geprobeerd. En ik vind het niet eens vies.... Had bij de lunch ook flink pittig gegeten, misschien dat dat invloed had.... de durian smaakte zoet..... en ik had Dragonfruit om te blussen......

Na de lessen vanmiddag weer begonnen met het kaartspel maar na 4 potjes word ik dringend verzocht met de meiden te gaan volleyballen. Ook weer prima! Inmiddels weet mijn schoolhoofd dat ik geen “You” heet maar Monique waar hij dan weer Monica van maakt. Hm vooruit dan maar....

Inmiddels weet ik dat mijn schoolhoofd al 20 jaar op het schoolterrein woont, samen met de kokkin. Geen kinderen en wellicht maakt dat dat ze allebei zo betrokken zijn bij de school. Ik noem hem nog steeds “mijn schoolhoofd” maar de headmaster die me afgelopen vrijdag terug heeft gebracht, is het echte officiële schoolhoofd. Mijn schoolhoofd heet teacher Wut (“woot”).

Haha het net hangt zo ongeveer op 3 meter hoogte! Constantin maakt zich er nogal druk over en hangt het lager. Maar daar is de “ego” teacher (zijn naam is Ko) niet van gediend...... en hangt het weer omhoog......Onbegrip bij Constantin, ik leg uit dat de trainer er misschien een bedoeling mee heeft. En zo niet dan is het niet anders, loslaten maar, Constantin!

Diner vandaag wat vroeger want we mogen mee naar The Agricultural Fair (de agrarische beurs) en hopelijk komen we op de terugweg nog een olifant tegen.

En het regent weer pijpenstelen!

En alweer een olifant!! Een hele grote! Op de heenweg al! Onderweg in de truck waar we nu in zitten door de regen en de Bee Gees weer om mee te zingen. Teacher Wut heeft overigens een flink vuurwapen bij de hand mocht er iets misgaan.....laat hij even tussen neus en lippen zien.....

De beurs was echt leuk! Weer geluk omdat hij maar 1x per jaar is. Alleen locale mensen, geen toeristen en iedereen staat Constantin aan te gapen omdat hij 1.93 meter is. En ee mogen een hoop proeven van de mensen achter de kraampjes.....

Wut gaat op de terugweg even wat kopen, wij mogen in de auto blijven want dan kan ik verder zingen, zegt hij.

Hoeveel geluk kun je hebben? Op de terugweg 2 olifanten!! Wut rijdt de hele weg al heel langzaam omdat we misschien olifanten gaan zien. En hij rijdt er heel rustig langs.......zodat we een foto kunnen nemen. Dat laat ik lekker achterwege, het is nu echt te donker om iets in beeld te krijgen. Ik kijk en geniet volop!!

Wut vertelt dat er op dit stuk weg 3 olifanten “leven”. Rondom de school leven er 30. Hij hoopt dat we die ook nog gaan zien als ze de weg oversteken maar dat lukt niet. Maakt niet uit, ben al een geweldige bofkont!

Ook nog even naar het slangenverhaal gevraagd. Als je een slang tegenkomt, moet je juist stil blijven staan. Slangen zien je namelijk niet. Die gaan af op de trilling van je beweging, dus wegrennen is een heel slecht idee........

Het plaatje in het donker olifanten zien met Wut als driver en de Bee Gees sla ik op op mijn harde schijf. Dat ga ik in mijn hoofd vaker beleven.

Nog anderhalve dag en ik heb eigenlijk nog geen zin om afscheid te nemen. Maar even niet aan denken, gewoon in het moment aanwezig blijven ......