Met vrienden en voetbalteam van zoon Jasper in de tuin die de wedstrijd van Brazilië-België willen kijken mét barbecue, ben ik toch nog maar even achter de computer gekropen. En uiteraard de wedstrijd op het tv-scherm.

Vandaag de laatste reisinformatie ontvangen! Met de laatste details van het reizen en de locaties in Hua Hin en de plek waar de basisschool van the Karen Hill zich bevindt. Het wordt echt back to basic!

De reis start natuurlijk op Schiphol waarvan ik heel degelijk vlieg met KLM naar Bangkok. Daar een meeting met de organisatie Green Lion die mij vervolgens op de bus zet naar Hua Hin. En dit keer niet een luxe touringbus met lekker veel ruimte omdat het een kleine groep is. Maar gewoon met mijn backpack (ook geen koffer, is niet handig in dit geval) in het openbaar vervoer. In Hua Hin de weekenden in het vrijwilligershuis met voorzieningen als eigen badkamer, douche, westerse wc en douche. Ben heel benieuwd hoe dat er verder uit ziet want ik lees hier "luxury tents and spacious rooms". En een gemeenschappelijke ruimte met koelkast en hangmatten.

En dan van maandag tot vrijdag op het schoolterrein van één van de gemeenschappen van de Karen Hill Tribe in het Kaeng Krachan Park. Dit nationale park ligt nog weer 65 km van Hua Hin af, vlakbij de grens met Myanmar. Volgens de beschrijving is dit park een van de meest mooie en ongerepte gebieden van Thailand. Hét gebied voor natuurliefhebbers. Omschrijving als volgt: wild animals, beautiful trees, plants and flowers, stunning mountain sceneries and hills, beautiful rivers and lakes and an authentic local tribe population.
En hopelijk genoeg tijd om dit allemaal ook echt te beleven en van te genieten.

Accomodatie is hier echt back to basic: geen wifi, geen douche of badkamer of airconditioning. Volledige onderdompeling in de cultuur van de Karen Hill tribe inclusief het eten, typically Thai-style (ik kom gewoon als een dennetje terug!).
Dus niet bereikbaar door de week voor het thuisfront of anderen. Dat zal dan in het weekend moeten en ook dan weet ik niet of me dat gaat lukken. Hierbij afgesproken dat geen bericht, goed bericht is, dus.

Op het weekschema op school staat de ochtendceremonie (zingen van het Thaise volkslied met de kids), het geven van Engelse les (zonder methodes, eigen invulling, aan willekeurige klassen), assistentie bij het maken van de lunches, renovatiewerk, schoonmaken, verven wat er geverfd moet worden en activiteiten met de kinderen. Lekker actief dus. Ik kom niet alleen als een dennetje terug, maar ook fitter. Of afgepeigerd, dat kan natuurlijk ook!
Dit gaat dan 3 weken duren en de laatste week ga ik ter plekke nog invullen.

Het is nu 00.30 uur en de blog kan worden gepost. Wat later dan gepland, want België heeft gewonnen! Erg gezellig dus nog in de tuin en de jeugd loopt hier in en uit (van bier moet je heel vaak naar de wc) en willen allemaal weten wat ik aan het doen ben en wat de plannen zijn. Een aantal willen ook wel graag naar het buitenland en daar hebben we dan ook hele gesprekken over: geen geld, durf niet alleen, etc. Ik kan maar één ding zeggen vanuit de ervaringen van mijn eigen kinderen en straks die van mezelf: als het je lukt qua geld en mogelijkheden, gaan!